پدیده خودشیفتگی
دکتر قربانعلی اسداللهی
استاد گروه روانشناسی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
پدیده خودشیفتگی که ویژگی اصلی اختلال خودشیفتگی میباشد، بر پایه یک تضاد نهاده شده است که در ظاهر با یک الگوی فراگیر از «خودبزرگبینی» و «نوعی بینظیر بودن» نمایان میگردد و در باطن و زیربنا، با احساس حقارت و اعتماد به نفس شکننده و آسیبپذیر مشخص میشود.
به عبارت دیگر آن احساس منحصر به فرد بودن و حس مبالغهآمیز نسبت به توانایی و دستاوردهای خود و نیاز مداوم به توجه، تایید و تحسین دیگران که به صورت گسترده در رفتار، افکار، تصورات و تخیلات فرد رخنه میکند و در روابط بین فردی اعم از محیط خانواده، محیط کار و جامعه تاثیر میگذارد، دفاعی است آسیبپذیر در مقابل حس خود کمبینی که در عمق روان او حضور فعال دارد و او را رها نمیکند.